วันพฤหัสบดีที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2552

"ลิงทะโมน" เพลงสะท้อนความรักของแม่

มีคนเล่าให้ฟังว่า... สมัยก่อน...คุณพงษ์เทพ กระโดนชำนาญ...
ศิลปินเพลงเพื่อชีวิต... แกอยู่ในป่า...กับเพื่อน 5-6 คน...
ทุกวันก็จะเปลี่ยนเวรกัน...ล่าสัตว์ป่า...มาทำอาหาร...
วันหนึ่ง...เป็นเวรของคุณพงษ์เทพ... แกก็คว้าปืนยาว...สะพายบ่า...เดินเข้าป่าไป...
อาหารโปรดของคุณพงษ์เทพ...คือแกงเนื้อลิง...
พอเดินเข้าป่าไปได้สักพัก... เห็นลิงตัวหนึ่ง...นั่งอยู่บนต้นไม้...หันหลังให้...
แกก็รีบยกปืนประทับบ่า... ยิงเปรี้ยง...ไปที่ตัวลิง...
เหตุการณ์แปลกประหลาดได้เกิดขึ้น...
ปกติ...ลิงพอถูกยิง...จะหล่นตุ๊บ...จากต้นไม้ทันที...
แต่ลิงตัวนี้...นั่งจับกิ่งไม้เฉย...ไม่หล่นลงมา...
จะว่ายิงไม่ถูก...ก็ไม่น่าเป็นไปได้...
เพราะคุณพงษ์เทพ...แกยิงปืนแม่น...
ระยะแค่นี้เป้าใหญ่ขนาดนี้...ไม่พลาดแน่นอน...
ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น...
ลิงตัวที่ถูกยิง...ร้องโหยหวน...เสียงดังมาก...
ฝูงลิงที่แยกย้ายกันออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ...
วิ่งแห่กันเข้ามาหาลิงตัวที่ถูกยิง...
แล้วร้องโหยหวน...เหมือนกันหมด...
แกตกใจ...ยืนตกตะลึง...ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น...
สักครู่...ลิงตัวที่ถูกยิง... โยนวัตถุเล็กๆ...สีดำๆ...ชิ้นหนึ่ง...
ให้กับลิงตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด... แล้วก็หล่นตุ๊บ...ลงมาจากต้นไม้...
คุณพงษ์เทพ...รีบวิ่งไปดู... ลิงถูกยิงเข้าที่หลัง...
ทะลุหน้าอก...เลือดแดงฉาน...เต็มตัว...
คุณพงษ์เทพเห็นแล้ว...ต้องเบือนหน้าหนี...
ลิงที่ตกลงมา... เป็นลิงแม่ลูกอ่อน...
ขณะที่ถูกยิง...เธอกำลังให้นมลูก...
ลูกตัวน้อย...กำลังดูดนมอย่างมีความสุข...

ทันทีที่ถูกยิง... ถ้าเป็นลิงตัวอื่น...จะหล่นตุ๊บ...ลงจากต้นไม้...
แต่แม่ลิงตัวนี้...ยังหล่นไม่ได้...ยังตายไม่ได้...
เพราะเธอยังมีภารกิจใหญ่หลวงที่ต้องทำ...
คือ...รักษาชีวิตลูกน้อย...ให้พ้นอันตราย...

เธอกัดฟัน...โหนกิ่งไม้ไว้...แม้จะเจ็บปวดแทบขาดใจ...
มองดูเลือดที่ไหลหยดเป็นทาง...ด้วยความตกใจ...
พยายามรวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีเหลือทั้งหมด...
ตะโกนสุดเสียง...ร้องเรียก...ฝูงลิงเข้ามาใกล้ ๆ...
แล้วก็ฝากฝัง...ให้เลี้ยงลูกน้อยแทนเธอ...

หลังจากโยนลูกให้จ่าฝูงแล้ว...
มองดูลูก...ถูกพาไปจนลับสายตาแล้ว...
แน่ใจว่า...ลูกปลอดภัยแล้ว...
จึงหลับตา...แล้วหล่นลงมา...ตาย...
คุณพงษ์เทพ...ก้มมองหน้าลิง...แล้วร้องไห้...
เพราะที่เบ้าตาลิง...มีหยดน้ำตาใส ๆ...กำลังไหลริน...
คุณพงษ์เทพ...รีบเดินกลับที่พัก... เอาปืนไปเผาทิ้ง...
ไม่ยอมออกล่าสัตว์อีกเลย...ตลอดชีวิต...

และภาพความรักที่ยิ่งใหญ่...ของแม่ลิง...ที่มีต่อลูกน้อย...
เป็นแรงบันดาลใจ...ให้พงษ์เทพ...แต่งเพลงขึ้นมาเพลงหนึ่ง...ชื่อว่า ลิงทะโมน...
เพื่อยกย่อง...เชิดชู...คุณค่าของความรัก...ที่แม่...มีต่อลูก...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น